Na boisku syntetycznym Łodzianki został przeprowadzony wspólny trening taktyczny rugbistów Master Pharm Budowlani i RC Orkan Sochaczew. Oba zespoły wykonywały na przemian serie sześciu stałych fragmentów gry: rozpoczęcia ze środka, młyny dyktowane i formacje autowe. Akcje były zatrzymywane po błędzie lub zdobyciu punktów oraz omawiane przez trenerów. Choć nie liczono punktów, trzeba odnotować, że na trzy przyłożenia łodzian piłki w polu punktowym rywale odpowiedzieli jednym.

To był bardzo pożyteczny sprawdzian, dający o wiele więcej niż seria normalnych treningowych zajęć mówi trener Przemysław Szyburski. Cieszy mnie zaangażowanie zawodników i ich postawa w grze defensywnej. Musimy jeszcze mocno pracować nad płynnością przeprowadzanych ataków. W sobotę o godz. 14 na Bemowie zagramy sparingowy mecz ze Skrą Warszawa. Przypomnijmy, że po rundzie jesiennej rugbiści Master Pharm Budowlani są liderami ekstraligi. (źródło:Express Ilustrowany)

Na sportowej gali Dziennika Łódzkiego za 40 lat pracy w sporcie został nagrodzony człowiek legenda polskiego rugby i łódzkiego sportu – Mirosław Żórawski. Najpierw był prawdziwym wojownikiem, zawodnikiem, który zostawiał serce i charakter na boisku, potem znakomitym trenerem KS Budowlani, Master Pharm Budowlani, a obecnie jest dyrektorem sportowym Budowlani SA i trenerem współpracującym przy ligowej drużynie.
Przez 17 lat był zawodnikiem KS Budowlani, występował w reprezentacjach Polski juniorów i seniorów, był znanym sędzią. Nie do przecenienia są jego sukces trenerskie. Ze swoimi podopiecznymi zdobył w sumie... czterdzieści medali (w tym jeden jako trener formacji ataku i wsparcie szkoleniowe zespołu w trakcie sezonu), na co składa się osiemnaście pierwszych miejsc, dziesięć drugich i dwanaście trzecich. Dotychczasowe osiągnięcia Mirosława Żórawskiego stanowią 40 procent wszystkich osiągnięć w historii sekcji rugby Budowlanych Łódź (99 tytułów).
Był lekkoatletą w ŁKS
Oddajmy głos naszemu bohaterowi. Mirosław Żórawski: – Do rugby trafiłem na początku 1980 roku prosto z sekcji lekkiej atletyki, którą uprawiałem w ŁKS. Mieszkałem wtedy na Retkini więc miałem blisko na Al. Unii. Na Górniczą musiałem jechać praktycznie przez całe miasto. Do spróbowania „co to jest rugby”, bo nie widziałem nic o tym sporcie, namówił mnie kolega, z którym trenowałem w ŁKS i nawet jakiś czas chodziliśmy na Budowlanych razem. Potem nasze drogi się rozeszły. Spotkaliśmy się po latach: ja już jako trener rugby, on instruktor... tańca towarzyskiego.
Najpierw zadebiutował jako senior
Dzisiaj dzieci zaczynają bardzo wcześnie od rugby TAG, przechodzą przez szkolenie w żakach, młodzikach, kadetach. Wtedy były tylko dwie kategorie wiekowe: juniorzy i seniorzy. Przygotowanie fizyczne po treningu lekkiej atletyki, zwłaszcza koordynacyjne i biegowe, bardzo się przydały i robiłem szybkie postępy. Po kilku miesiącach treningu pojechałem na finałowy turniej MPJ. Byłem rocznikowo o cztery lata młodszy, więc nie powąchałem nawet placu. Jeszcze w te same wakacje zrobiłem milowy krok: zwolniło się miejsce i załapałem się na zgrupowanie drużyny ligowej. Po wakacjach można powiedzieć że byłem już prawie zawodnikiem…a na dodatek zagrałem kilka meczy w drużynie rezerw (II liga). Tak więc się złożyło, że zanim zagrałem swój pierwszy mecz w juniorach, zaliczyłem kilka seniorskich gier. Mocny początek na mocne 40–lecie.
Starcie z potężnym Gruzinem
Następny 1981 rok to kolejny skok: debiut w I lidze i powołanie do reprezentacji Polski juniorów. Pamiętne chwile: mecz na sochaczewskiej „Maracanie” i pierwszy hymn w koszulce z orzełkiem na piersi. Potem kolejne mecze klubowe, reprezentacyjne i pierwsza poważna kontuzja, pierwszy pobyt w szpitalu. Poczułem się za mocno, dużo trenowałem i grałem, zdarzyło się nawet że jednego dnia w juniorach i seniorach. Zapłaciłem wysoką cenę, ale dzięki ogromnemu samozaparciu wróciłem do rugby. Niestety, na turnieju w Moskwie 1986 roku ogromny Gruzin ze „sbornej” zwalił mi się na nogę i poznałem wątpliwe „uroki” sowieckiej służby zdrowia. Powrót w gipsie, potem bieganie po lekarzach i szukanie właściwej diagnozy, ciężka rehabilitacja. To, z jakiej pomocy medycznej korzystają dziś zawodnicy, to kosmos w porównaniu z tamtymi czasami.
Jako trener zaczął od brązowego medalu
Znowu wróciłem do gry w klubie, w reprezentacji już nie dałem rady i zabrałem się za prace szkoleniową. Zacząłem od kadetów, ale bardzo szybko nastąpił skok. Nasi seniorzy spisywali się słabo i w końcu w 1988 roku spadli z ligi. Uratowała nas reorganizacja i zmiana trenera. Na początku 1989 roku objąłem drużynę i zdobyłem brązowy medal! Przez 8 sezonów byłem grającym trenerem, łącząc obowiązki szkoleniowca i zawodnika. Dodatkowo sukcesy z kadetami i juniorami klubowymi sprawiły, że w 1992 otrzymałem propozycję z Polskiego Związku Rugby i rozpocząłem pracę z kadrą juniorów, potem kadetów.
Kolejny przełom to rok 1997 i zmiany w klubie. Przestałem być trenerem ligi, automatycznie kończąc grę i od razu zostałem sędzią (przez jakiś czas również międzynarodowym).
To były lata wytężonej pracy sędziowskiej i szkoleniowej: w klubie oraz reprezentacji Polski z juniorami i kadetami, także z kadrą wojewódzką.
Wielki przełom
Kolejny wielki przełom to rok 2008, rezygnacja ze szkolenia młodzieżowego oraz sędziowania i po latach powrót do pracy trenerskiej z seniorami. Można powiedzieć nawet, że wielki powrót – dwa kolejne Mistrzostwa Polski, dwa wicemistrzostwa oraz dwa razy Puchar Polski. Te wszystkie sukcesy kosztowały mnie sporo zdrowia psychicznego i po brązowym medalu 2013 postanowiłem zakończyć ten rozdział życia.
Zostałem pierwszym w polskim rugby dyrektorem sportowym. Pozostałem jeszcze przez 6 lat trenerem rugby w SMS i 2 lata wykładowcą w WSS w Łodzi. Pomagam też okresowo trenerowi Przemysławowi Szyburskiemu w treningu specjalistycznym zawodników formacji ataku, szczególnie lubię pracę z łącznikami. (źródło:Express Ilustrowany)

Ligowa jesień okazała się czasem wielkiego otwarcia dla polskiego rugby, które zrobiło ważny krok do przodu. Wszystko za sprawą transmisji telewizyjnych z meczów ekstraligi, które pokazywała stacja Polsat. Kluby stanęły na wysokości zadania powzmacniały składy, także ciekawymi stranieri, przygotowały się solidnie i wyszedł sportowy produkt na dobrym poziomie. Pokazywane w telewizji mecze były w większości emocjonujące i zacięte. Podobały się telewidzom. Drżeliśmy trochę z obawy, czy wiosną projekt będzie kontynuowany.

W Łodzi w Bierhalle Restauracje spotkali się przedstawiciele wszystkich klubów najwyższej klasy rozgrywek, tworzący Radą Ekstraligi. Dyskutowano o dalszych wspólnych działaniach w ramach Projektu Ekstraliga. Wśród uczestników był Krzysztof Serafin (foto) prezes Budowlanych SA, spółki prowadzącej drużynę lidera ekstraligi Master Pharm Budowlani.

Projekt będzie się rozwijał. Wszystkie kluby potwierdziły chęć dalszego uczestniczenia w tym ligowo telewizyjnym przedsięwzięciu mówi Krzysztof Serafin. Naszym zdaniem, to jest wielka szansa na dalszy rozwój naszej dyscypliny. Bardzo optymistyczne są sygnały z jesieni na temat zainteresowania meczami, ich oglądalności i oceny. To daje impuls do dalszego działania. Nadal kluby same będą inwestować w projekt, płacąc za transmisję.

Wierzymy, że znajdzie się wreszcie sponsor tytularny ekstraligi, który zdejmie z klubów ten finansowy ciężar. Niestety, Polski Związek Rugby nie chce być współorganizatorem projektu i brać za niego część odpowiedzialności finansowej i organizacyjnej. Ustaliliśmy terminarz transmisji, na który zgodę wyraziły wszystkie kluby. Co najważniejsze, nikt nie czuł się pokrzywdzony. Każdy klub dostał przynajmniej jedną telewizyjną transmisję. Postanowiliśmy, że będą też regularne transmisje w kanale Youtube z pozostałych spotkań. Cieszę się z tego wspólnego stanowiska. Razem zrobimy kolejny krok do przodu! (źródło: Express Ilustrowany)

Już w najbliższy weekend startuje kolejna edycja Pucharu Sześciu Narodów, czyli najstarszego turnieju rugby na świecie i najbardziej prestiżowego na Starym Kontynencie. Jak zwykle będziemy świadkami rywalizacji na najwyższym poziomie, w imprezie wykraczającej jednak daleko poza sport. Początek imprezy sięga końca XIX wieku, kiedy to rozgrywano turniej pomiędzy czwórką drużyn z Wielkiej Brytanii: Anglią, Szkocją, Walią i Irlandią. Dopiero w 1910 roku dołączyła do nich Francja i przed 90 lat, z przerwami głównie na I i II Wojnę Światową, impreza odbywała się z udziałem pięciu zespołów. W 2000 roku dołączyły do nich Włochy i od tego momentu rywalizacja toczy się w obecnym formacie.

Zwycięzca Pucharu Sześciu Narodów uznawany jest za nieoficjalnego mistrza Europy, choć de facto w tym turnieju rywalizuje tylko sześć drużyn. To jednak zdecydowana czołówka na Starym Kontynencie i jakiejkolwiek innej ekipie ciężko byłoby nawet podjąć z nimi walkę. Nie mniej pojawiają się co jakiś czas głosy, żeby ponownie powiększyć liczbę uczestników. Najgłośniej mówi się o Gruzinach, od lat budujących swoją markę i dość regularnie grających w Pucharze Świata.

Na razie jednak na żadne zmiany się nie zdecydowano i rywalizacja wciąż będzie toczyć się w elitarnym gronie. Dla większości kibiców to nie problem, Puchar Sześciu Narodów to rugbowe święto i fani czekają na nie przez cały rok. Chociaż po Pucharze Świata w niemal wszystkich zespołach doszło do zmian, to nadal jest to okazja to obejrzenia czołowych zawodników naszego kontynentu.

Początek imprezy sięga końca XIX wieku, kiedy to rozgrywano turniej pomiędzy czwórką drużyn z Wielkiej Brytanii: Anglią, Szkocją, Walią i Irlandią. Dopiero w 1910 roku dołączyła do nich Francja i przed 90 lat, z przerwami głównie na I i II Wojnę Światową, impreza odbywała się z udziałem pięciu zespołów. W 2000 roku dołączyły do nich Włochy i od tego momentu rywalizacja toczy się w obecnym formacie.

Zwycięzca Pucharu Sześciu Narodów uznawany jest za nieoficjalnego mistrza Europy, choć de facto w tym turnieju rywalizuje tylko sześć drużyn. To jednak zdecydowana czołówka na Starym Kontynencie i jakiejkolwiek innej ekipie ciężko byłoby nawet podjąć z nimi walkę. Nie mniej pojawiają się co jakiś czas głosy, żeby ponownie powiększyć liczbę uczestników. Najgłośniej mówi się o Gruzinach, od lat budujących swoją markę i dość regularnie grających w Pucharze Świata.

Na razie jednak na żadne zmiany się nie zdecydowano i rywalizacja wciąż będzie toczyć się w elitarnym gronie. Dla większości kibiców to nie problem, Puchar Sześciu Narodów to rugbowe święto i fani czekają na nie przez cały rok. Chociaż po Pucharze Świata w niemal wszystkich zespołach doszło do zmian, to nadal jest to okazja to obejrzenia czołowych zawodników naszego kontynentu.

Komu korona, a komu drewniana łyżka?

Puchar Sześciu Narodów rozgrywany jest w takiej formule, że niemal każdemu spotkaniu towarzyszy dodatkowa otoczka i trofeum, przeznaczone dla zwycięzcy jednego, konkretnego spotkania, bądź szeregu starć. Nadają całym rozgrywkom dodatkowy urok, można je porównać z derbowymi starciami w piłce nożnej, choć tutaj przyznaje się namacalne trofea.

Najbardziej liczy się oczywiście wygrana w całym Pucharze Sześciu Narodów, ale i ona może mieć dodatkowy smak, bowiem jeżeli któraś drużyna odniesie komplet zwycięstw, mówi się o tzw. Wielkim Szlemie. Dodatkowo niezwykle prestiżową sprawą jest rywalizacja wewnętrzna Home Nations. Jeśli któraś z nacji pokona wszystkich rywali z Wysp Brytyjskich, sięga po Triple Crown, czyli Potrójną Koronę. Co ciekawe, fizycznie trofeum istnieje dopiero od 2006 roku. Wcześniej było w zasadzie tylko tytułem honorowym.

Najstarszym trofeum w całym pucharze jest Calcutta Cup, czyli rywalizacja pomiędzy Anglią a Szkocją. Rozgrywa się je od 1879 roku na pamiątkę meczu stoczonego pomiędzy zawodnikami z obu tych krajów rozegranego siedem lat wcześniej w Kalkucie, które okazało się wielkim sukcesem i wzbudziło wielkie zainteresowanie w Indiach.

Sam puchar wykonany jest z pięknych hinduskich zdobień, przyozdobionych w kobry i słonie. Obecnie trofeum jest uszkodzone, ponieważ w 1988 roku Anglik Dean Richards i Szkot John Jeffrey, obaj pod wpływem alkoholu, rozgrywali nim mecz piłki nożnej na ulicach Edynburga. Obaj zostali surowo ukarani, ale pewne "pamiątki" po tym pozostały.

Sporym prestiżem cieszy się również Millennium Trophy, rozgrywane od 1988 roku pomiędzy Anglią a Irlandią. Trofeum w kształcie hełmu Wikingów przyznaje się na cześć oficjalnego tysiąclecia Dublina. Rok młodszy jest Centenary Quaich, puchar w kształcie czary do napojów, o który walczą Irlandczycy i Szkoci. Na cześć dwusetnej rocznicy urodziny Giuseppe Garibaldiego, od 2007 roku, o puchar jego imienia rywalizują z kolei Francuzi i Włosi. W 2018 roku powołano do życia dwie kolejne rywalizacje. Na cześć francuskich i szkockich rugbystów, którzy zginęli podczas I Wojny Światowej, w szczególności kapitanów obu drużyn z ostatniego przedwojennego pojedynku Erica Milroya i Marcela Burguna, zwycięzcy meczu między tymi dwiema nacjami przyznaje się Auld Alliance Trophy. Jedynym dodatkowym trofeum, po który mogą sięgnąć Walijczycy jest Puchar Doddiego Weira. Ich rywalami są wtedy Szkoci, a trofeum przyznawane jest na cześć szkockiego gracza, założyciela fundacji zbierającej fundusze na rzecz osób cierpiących na stwardnienie zanikowe boczne, na które zresztą cierpi sam Weir.

Jest jeszcze jedno "wyróżnienie", o które jednak specjalnie nie stara się nikt. To tzw. Trofeum Drewnianej Łyżki dla najgorszej drużyny Pucharu Sześciu Narodów. Przez ostatnie cztery lata niezmiennie "jedzą" nią Włosi, choć zdarzało się to w przeszłości również innym. I jak zapewniają zgodnie rugbyści, nic wtedy nie smakuje zbyt dobrze.

Francuska młodzież kontra "brutalna" Anglia

W finale zeszłorocznego Pucharu Świata Anglicy zdecydowanie ulegli Republice Południowej Afryki i nie mogli cieszyć się po raz kolejny ze zdobycia tego cennego trofeum. Eddie Jones i jego podopieczni zapowiadają jednak, że na europejskim podwórku nie zamierzają oddawać pola nikomu. Już w pierwszej kolejce zmierzą się na Saint-Denis z odmłodzoną Francją i ma to być pokaz ich siły. - To będzie test dla tych młodych zawodników, ponieważ jeszcze nigdy nie mierzyli się z tak brutalną siłą fizyczną i intensywnością, jaką my zaprezentujemy – powiedział szkoleniowiec Anglików.

To właśnie Anglia, Irlandia i Walia wydają się głównymi faworytami do wygrania Pucharu Sześciu Narodów. W zespole Francji postawiono na młodzieżowych mistrzów świata i trudno przewidzieć, na co ich będzie stać. Możliwe, że na bardzo wiele, ale to jednak spora niewiadoma. Dla Szkotów i Włochów każda wygrana będzie cenna, ale raczej marzeń o końcowym triumfie żadna z tych drużyn nie ma.

Początek rozgrywek już 1 lutego, kiedy to Walijczycy podejmą Włochów na Millennium Stadium w Cardiff. Tego samego dnia Irlandia zmierzy się ze Szkocją, a na koniec pierwszej kolejki Francja zagra z Anglikami.

Terminarz Pucharu Sześciu Narodów:

I kolejka

01.02 Walia v Włochy, godz. 15.15, Millennium Stadium, Cardiff

01.02 Irlandia v Szkocja, godz. 17.45, Aviva Stadium, Dublin

02.02 Francja v Anglia, godz. 16.00, Stade de France, Saint-Denis

II kolejka

08.02 Irlandia v Walia, godz. 15.15, Aviva Stadium, Dublin

08.02 Szkocja v Anglia, godz. 17.45, Murrayfield Stadium, Edynburg

09.02 Francja v Włochy, godz. 16.00, Stade de France, Saint-Denis

III kolejka

22.02 Włochy v Szkocja, godz. 15.15, Stadio Olimpico, Rzym

22.02 Walia v Francja, godz. 17.45, Millennium Stadium, Cardiff

23.02 Anglia v Irlandia, godz. 16.00, Twickenham Stadium, Londyn

IV kolejka

07.03 Irlandia v Włochy, godz. 15.15, Aviva Stadium, Dublin

07.03 Anglia v Walia, godz. 17.45, Twickenham Stadium, Londyn

08.03 Szkocja v Francja, godz. 16.00, Murrayfield Stadium,

V kolejka

14.03 Walia v Szkocja, godz. 15.15, Millennium Stadium, Cardiff

14.03 Włochy v Anglia, godz. 17.45, Stadio Olimpico, Rzym

14.03 Francja v Irlandia, godz. 17.45, Stade de France, Saint-Denis
(źródło:Onet.pl)

Walczymy o mistrzostwo Polski mówi z przekonaniem trener lidera ekstraligi rugby Master PharmBudowlani Przemysław Szyburski. Zawodnicy też o tym cały czas rozmawiają. Mamy swoje problemy, ale widać one tylko jednoczą, dawno nie widziałem naszej drużyny trenującej z takim zapałem, z taką determinacją. Trzymamy się razem, idziemy do przodu. Nie ma ściemy na treningach jest ciężka praca. Jestem zbudowany postawą moich podopiecznych.

Łódzcy rugbiści trenują pięć razy w tygodniu. Te siedem dni są wyjątkowo obciążone zajęciami twierdzi szkoleniowiec. Zawodnicy wiedzą, że przelewek nie będzie. W przyszłym tygodniu już będzie lżej. Zrezygnujemy z jednych zajęć na siłowni, na rzecz treningu na boisku. Będziemy się koncentrować na dynamizowaniu zawodników. Poświęcimy więcej czasu sprawom technicznym i taktycznym. Moi podopieczni dobrze wyglądają są silni, dosyć jak na ten okres przygotowań szybcy. Plan przygotowań dopracowany jest w najdrobniejszych szczegółach. Rozpisany do rozpoczęcia ekstraligi. A zaczynamy 7 marca meczem z Lechią w Gdańsku.

Do Łodzi wrócili stranieri. Rehabilitację po operacji kolana przechodzi Toma Mchedlidze. Pracuje już Vitalij Kramarenko, a ostatnio dołączył Davit Nibladze. To nasze odkrycie rundy jesiennej uważa szkoleniowiec. Bardzo dobry zawodnik defensywny, coraz lepiej dający sobie radę w ofensywie. Bez dwóch zdań, pomógł drużynie w rundzie jesiennej. Teraz nie powinno być inaczej. Wierzę, że szybko dojdzie do optymalnej formy. Jeśli wszystko dobrze się ułoży, to nasza kadra nie jest zamknięta, chcielibyśmy ją poszerzyć o kilku wartościowych graczy. (Express Ilustrowany)

Wielki sukces Budowlanych SA w licytacji WOŚP. W łódzkich rugbistach jest wielka moc. Podczas licytacji padł rekord mówi dyrektor sportowy Mirosław Żórawski. Podczas akcji w Pasażu Schillera, prowadzonej przez Zbyszka Pietrzaka, koszulka meczowa oraz muszka klubowa zostały wylicytowane za kwotę 3550 zł. To dwa razy więcej niż do tej pory udawało się za licytowane nasze gadżety podczas poprzednich aukcji. Walka wśród licytujących, wśród których byli nasi wierni kibice z Budowlani on Tour, była bardzo emocjonująca i przyniosła wszystkim satysfakcję. (Express Ilustrowany)

Jesień w wykonaniu naszego zespołu była po prostu znakomita. Łodzianie wygrali wszystkie osiem spotkań, w tym pięć z bonusem (punkt przyznawany za wykonanie czterech i więcej przyłożeń w polu punktowym przeciwnika). Zdobyli najwięcej punktów 336, stracili najmniej 118. Transmisje telewizyjne sprawiły, że poziom rozgrywek się podniósł. Nie brakowało emocjonującym pojedynków, stojących na dobrym sportowym poziomie. Ich autorami byli też nasi rugbiści. Spotkania z Ogniwem Sopot 13:11 czy Juvenią Kraków 29:23 wzbudziły uznanie fachowców i kibiców. Wysokiego poziomu i emocji nie brakowało.
Łodzianie przygotowania do decydującej rundy wiosennej rozpoczęli już 7 grudnia zeszłego roku.

Wypadły nam tylko dwie jednostki treningowe, ze względu na święta i Nowy Rok. Nie ma jednak mowy o taryfie ulgowej, zawodnicy weszli na wyższe obciążenia treningowe, pracujemy trzy razy w tygodniu na Verze i raz na Łodziance mówi trener drużyny Przemysław Szyburski. Za dwa tygodnie zwiększymy intensywność zajęć do pięciu jednostek. Na Łodziance będziemy pracować dwa razy w tygodniu, dojdą też zajęcia z ju jitsu. Działamy zgodnie z przygotowanym planem.
Jak wygląda frekwencja?
Nie narzekam. Ci co mieli się odliczyć, są na treningach. Teraz czekamy na przylot Gruzinów Tomy Mchedlidze i Davita Nibladze. Bardzo chciałbym, żeby do drużyny dołączyli znani i sprawdzeni gracze z RPA.
Kiedy pierwszy wyjazdowy ligowy mecz z Lechią Gdańsk?
Ekstraliga zacząć się ma na początku marca, a może wcześniej, żeby reprezentanci Polski zaliczyli choć jedno spotkanie przed meczem Rugby Europe Trophy z Holandią, które jest zaplanowane na 29 lutego. Na dodatek rozgrywki mają się skończyć na początku czerwca, gdyż potem ruszają mistrzostwa Europy w rugby siedmioosobowym. Czeka nas trudna, wyczerpująca runda. Musimy być do niej dobrze przygotowani. Nasz cel pozostaje niezmieniony chcemy odzyskać mistrzowski tytuł.(Express Ilustrowany)

Liderzy ekstraligi rugby (jesienią nie przegrali żadnego meczu!) Master Pharm Budowlani korzystają z krótkiej świątecznej przerwy. Do zajęć wrócą tuż po Nowym Roku. Będą się też szykować do udziału razem ze Zbyszkiem Pietrzakiem w 28 finale WOŚP. Będzie to ich czwarty udział w tym przedsięwzięciu.

Wróćmy jeszcze do podsumowania ligowej jesieni. Daniel Gdula jest najskuteczniejszym zawodnikiem ekstraligi. W rundzie jesiennej zdobył 135 pkt, na które złożyło się 5 przyłożeń (25 pkt), 31 podwyższeń (62 pkt) i 16 karnych (48 pkt). Warto przypomnieć, że Daniel jest reprezentantem Polski rugby XV i 7, a w siedmioosobowej odmianie rugby reprezentuje swój macierzysty klub Posnania Poznań.
Daniel Gdula jest kopaczem zespołu i jedynym zawodnikiem, który punktował we wszystkich 8 meczach. Zdobył łącznie 135 pkt, w tym w meczu przeciwko: Lechii 15 pkt, Ogniwu 13, Arce 12, Siedlcom 12, Skrze 14, Lublinowi 35, Orkanowi 15 i przeciwko Juvenii 19 pkt.

Drugim najlepiej punktującym zawodnikiem zespołu jest Vitaliy Kramarenko, który zdobywał przyłożenia aż w siedmiu meczach. Ponieważ w potkaniu z Lublinem zdobył dwa, więc z 40 punktami utrzymał wysoką średnią jednego przyłożenia na mecz. Filar reprezentacji Ukrainy znajduje się też na 8 miejscu wśród najskuteczniejszych zawodników ekstraligi. Trzecim zawodnikiem naszej drużyny pod względem skuteczności jest wypożyczony z Posnanii Bartosz Kubalewski. Przykładał w czterech meczach i zdobył 35 punktów, do niego należy też rekord w postaci zdobycia 4 przyłożeń w jednym spotkaniu (mecz z Arką). Zajmuje 11 miejsce na liście najskuteczniejszych zawodników ekstraligi.
Wróble ćwierkają, że wiosną do Master Pharm Budowlani dołączą znów gracze z RPA, w tym bardzo skuteczny Paul Walters. Wygląda na to, że będziemy mieli w Łodzi dwóch wyjątkowych rugbowych super snajperów. (Express Ilustrowany)

Na przedświątecznym spotkaniu w Bierhalle Budowlanych SA było blisko 100 osób z rady nadzorczej, zarządu, zawodników, trenerów, sponsorów i przyjaciół lidera ekstraligi Master Pharm Rugby Łódź. Znakomicie zorganizowali je : dyrektor operacyjny Bierhalle Stanisław Magdij, menedżer regionalny Agnieszka Klonowska.

Sportowe podsumowanie roku dotyczyło skróconego sezonu wiosna 2019 (wicemistrzostwo Polski) oraz udanej rundy jesiennej sezonu 2019/20 (komplet zwycięstw).

Srebrne medale Mistrzostw Polski 2019 otrzymali: Wydział Sportu UMŁ, Master Pharm, Veolia, Immergas, Polska Woda, Bierhalle, Toyota Łódź, Profol, Wizja Med, Ferrano i Galvo (za wsparcie finansowe). Specjalne wyróżnienia za cały rok 2019 otrzymali przedstawiciele firm sponsorskich, które znacząco zwiększyły swoje wsparcie finansowe dla zespołu: Master Pharm Jacek Franasik, Wizja Med Michał Bielecki, Immergas Maciej Czop, Primavera Leszek Rodak. Podziękowania za wsparcie barterowe pomoc w organizacji działalności Budowlani Rugby SA (okolicznościowe świąteczne piłki rugby): działalność marketingowa: Avant Garde, Bio Medical Pharma, dDziałalność medyczna (leczenie i diagnostyka zawodników): Wizja Med, RMed. Catering pomeczowy i spotkania zespołu: Bierhalle, Sushi Kusi, King Kong, Fiero pizza, Antybrowar. Działalność sportowa (trening indywidualny zawodników): Evergym

W trakcie spotkania podziękowano nowym partnerom zespołu firmom: Kastor koszule szyte na miarę dla całego zespołu z logo, Muchama dedykowane muszki rugby dla całego zespołu, CKU SWŁ wsparcie z zakresu fizjoterapii. (Express Ilustrowany)

Odbyły się wybory w Polskim Związku Rugby. Nowym starym prezesem związku został Dariusz Olszewski. Czy to znaczy, że o zmianach i to wręcz rewolucyjnych, których domagało się wielu ludzi środowiska należy zapomnieć i wszystko zostało po staremu?
Prezes Budowlanych SA Łódź Krzysztof Serafin: Dariusz Olszewski był jedynym kandydatem i został wybrany na nową kadencją. Nie pamiętam jednak żadnego zjazdu, w którym aż tylu członków czyli czterech zarządu nie dostało absolutorium. Moim zdaniem to był mocny sygnał dezaprobaty delegatów do tego, co do tej pory działo się w związku. Szkoda, że to była wojna koalicji wyborczych, forsujących swoich kandydatów, a nie pojedynek na merytoryczne programy na temat tego, co zrobić, żeby wyprowadzić polskie rugby na prostą.
Nowy zarząd będzie lepszy?
Bardzo na to liczę. Weszło do niego parę osób inaczej patrzących na polskie rugby. Maciej Brażuk sprawdzał się w roli menedżera reprezentacji Polski, ma kolosalne doświadczenie i zdolności organizacyjne. To samo można powiedzieć o innym były rugbiście Marku Parjaszewskim. Dobrą radą może służyć były prezes Jan Kozłowski. Wierzę, że są to ludzie przekonani, że tylko poprzez silne polskie kluby, silną ekstraligę, wiedzie droga do wydźwignięcia dyscypliny na wyższy poziom. Uważam, że są to zmiany na korzyść. Jestem zadowolony z tego, co stało się na zjeździe, z dokonanych na nim wyborów. Wierzę, że to jest światełko w tunelu. My w Łodzi zrobimy wszystko, żeby wzmacniać projekt ekstraliga rugby, bo po jesiennej rundzie rozgrywek, widać że on się rozwija w dobrym kierunku. (Express Ilustrowany)